🖋️ مهدی عبادی
یکی از اساسی ترین اقدامات در مدیریت شهری، ایجاد راه های مواصلاتی جامع با توجه به آمایش سرزمین و چشم اندازهای توسعه شهری وهمچنین طراحی سیستم های حمل و نقل شهری پایدار و هماهنگ با تمام معیارهای زیست محیطی و یکپارچگی است.
باغشهر سابق کرج که امروزه تبدیل به یکی از کلانشهرها گردیده، از دیرباز کمتر متولیانی دلسوز و آینده نگر دیده و بخش اعظم مشکلات شهری که امروزه با آن دست بگریبان هستیم ناشی از همین کوته بینی و انجام طرح های بدون مطالعه و بی چشم انداز است.
ترافیک شهری که اخیرا اعضای محترم شورای اسلامی شهر کرج را به چالش کشیده، با نسخه هایی همانند «ایجاد مسیرهای ویژه اتوبوسرانی» که به مثابه موش تو سوراخ نمی رفت، جارو به دمش می بست؛ نه تنها مشکلی را حل نخواهد کرد بلکه معضل دیگری به ترافیک رنجور شهری اضافه خواهد نمود.
گرفتن زمین از سایر وسایط نقلیه و دادن آن به ناوگان ضعیف و کوچک اتوبوس رانی قطعا به معضلات خیابان های شهرمان خواهد افزود.
در تمامی شهرهای پیشرفته دنیا که حتی از قطارهای شهری و تراموا استفاده می کنند، همچنان ناوگان اتوبوسرانی بدون نیاز به خطوط ویژه در انتقال مسافرین نقش اساسی ایفا می نماید که راز آن در دو نکته خلاصه شده یکی حجم بالای ناوگان و دیگری نظم در ارائه خدمت است.
به عنوان یکی از مسافرین همیشگی اتوبوسرانی کرج که در سرما و گرما خود را ملزم به استفاده از این وسیله حمل و نقل عمومی می دانم، معنی انتظار و چشم دوختن را بهتر از هرکسی تجربه کرده ام و ایستگاه ها مملو از زمان هایی است که به هدر می رود و همه اینها ناشی از کمبود شدید ناوگان در این شهر می باشد.
اینک به عزیزان مقیم در پارلمان شهری توصیه می کنیم بجای رفتن در مسیرهای غلط و پرهزینه، به دنبال همان دو نکته اشاره شده در بالا بپردازند.